Lekarz Psychiatra łódź

O chorobach związanych z lękiem u maluchów mówi się wówczas gdy natężenie i czas utrzymywania się lęku wykracza poza lęki charakterystyczne dla etapu rozwojowego.

Za zasadę możemy uważać:
- w niemowlęctwie - lęk na wrzask, szokujące zdarzenia, następnie lęk przed osobami nieznanymi (7-12 m. ż. ).

Warto też zauważyć różnicę pomiędzy lękliwym temperamentem u dzieci a zaburzeniami lękowymi. O ile jest to właściwość temperamentalna to maluch na ogół wykazuje właściwości zahamowania behawioralnego, reaguje wycofaniem na nowe sytuacje, rzeczy, osoby. Nie musi z kolei odsłaniać się cały obraz lęku.

Aby przejawy można było uznać za zaburzenia lękowe muszą być spełnione wszystkie poniższe warunki:
- lęk wywołuje u dziecka napięcie oraz zaniepokojenie lub prowadzi do stronienia przez dziecko określonych czynności lub sytuacji,
- ujawnia się w czasie dwóch bądź więcej powszednich czynności albo w odniesieniu do dwóch lub więcej relacji (ma rozległy charakter)
- jest niekontrolowany, chociaż przez jakiś okres
- krępuje działanie dziecka lub rodziny i/lub spodziewany rozwój małego człowieka
- utrzymuje się przez dłuższy czas(kryteria czasowe dla poszczególnych zaburzeń lękowych).

Priorytetowe jest spisanie wywiadu rodzinnego - obecność zaburzeń lękowych bądź zaburzeń nastroju w przeszłości rodziny jest podstawowym elementem współwystępującym.

Lęk daje objawy np:

- behawioralne (ucieczka, stronienie, kulenie się, ściskanie dłoni, łkanie, obgryzanie paznokci, kurczowe trzymanie się opiekuna).

Etiologia np. : elementy biologiczne.
Znacząca jest postawa rodzicielska oraz sposób przywiązania.